طوطی طوق صورتی یا ملنگو  ( Psittacula krameri)

پرنده‌ای از خانواده طوطیان است. این طوطی را در زبان انگلیسی «طوطی کوچک اسکندر»، «پاراکیت گردن حلقه ای» و «پاراکیت گردن حلقه ای صورتی» و در زبان ترکی استانبولی «یشیل پاپاگانی» و در زبان آلمانی «هالس باند زتیچ» و در زبان فرانسوی« پروچ کوللر» و در زبان عربی «ببغاء الدره المطوق » گویند. این طوطی نیز طرفداران بسیاری دارد و از لحاظ جثه و اندازه کمی کوچک تر از شاه طوطی است و برخلاف شاه طوطی، فاقد لکه سرخ روی لبه بال است.

طول طوطی ملنگو به مراتب از شاه طوطی کوچک تر بوده و اندازه بدن آن با احتساب دم در حدود ۴۰ سانتی متر و طول بال ها تقریباً ۱۵تا۵/۱۷ سانتی متر می باشد.

در زیر گونه آفریقایی، پرنده بالغ بدنی کشیده و دمی بلندتر داشته و منقار بالایی آن سرخ تیره می باشد. در زیرگونه آسیایی، پرنده بالغ جثه ای بزرگ تر داشته و منقار بالایی آن سرخ روشن است و منقار آن کمی بزرگ¬تر از زیرگونه آفریقایی است. طول گردن و فاصله آن از سر در طوطی ملنگوی آفریقایی بیشتر از طوطی ملنگوی هندی است. طوطی ملنگوی هندی راحت تر از طوطی ملنگوی آفریقایی اهلی شده و استعداد بیشتری برای تقلید صدا دارد. طوطی ملنگو در شبه قاره هند، نپال، افغانستان، سریلانکا، پاکستان و بنگلادش دیده می شود. پرورش این طوطی امروزه علاوه بر ایران در عربستان سعودی، امارات عربی متحده و سلطان نشین عمان و همچنین هُنگ کونگ، سنگاپور و ایالات منحده آمریکا رایج و متداول است. این پرنده همچنین در کشور مصر پرورش داده می‌شود و گله هایی از این پرنده در اطراف دانشگاه قاهره و پارک اورامان که دارای درختان بلند زیادی است دیده می شود. البته یک گونه از طوطی ملنگو نیز در آفریقا وجود دارد که به طوطی ملنگوی آفریقایی معروف است. این طوطی در سه رنگ سبز،توسی و آبی یافت می شود.. این پرنده در نواحی جنوب ایران به صورت گله ای نیز زندگی میکنند.طول عمر ۱۰تا ۴۰سال شاید هم ۶۰ سال

۱. طوطی ملنگوی آفریقایی

۲. طوطی ملنگوی آبسینیان

۳. طوطی ملنگوی هندی

۴. طوطی ملنگوی نیومن

رژیم غذایی

جوجه‌های طوطی ملنگو در حیات وحش، در سوراخ درختان رشد کرده و به زندگی ادامه می‌دهند، خوراک طوطی‌های ملنگو شامل لیست متنوعی از انواع جوانه‌ها، میوه‌ها، سبزیجات، فندق (میوه)، انواع توت‌ها، و بذر است، گلهٔ وحشی این نوع طوطی‌ها نیز گاهی با پرواز چندین مایل دورتر از قلمرو خودشان به علوفهٔ مزارع و باغ‌ها هجوم می‌برند و باعث آسیب‌های گسترده می‌گردند

طوطی‌های کوچکتر گاهی از برگ‌های تازهٔ گل رز هم تغذیه می‌کنند، در هند، معمولاً غذای اصلی آنها را دانهٔ غلات تشکیل می‌دهد و در طول زمستان این طوطی‌ها از نخود کفتری تغذیه می‌کنند. در کشور مصر و در طول بهار، تغذیه این پرندگان از انواع توت تشکیل می‌شود و در طول تابستان به تغذیه از میوهدرخت نخل یعنی خرما هم می‌پردازند، گاهی به مزارع آفتابگردان و ذرت رفته و از دانه این نوع گیاهان هم استفاده می‌کنند

غذای این پرنده در اسارت شامل انواع زیادی از مواد غذایی می‌باشد که مهمترین آنها عبارت هستند از تعدادی از میوه‌ها، سبزیجات، دانه‌های مغذی، و مقادیر بسیار اندکی از گوشت پخته برای تامین پروتئین مورد نیازش، این در حالی است که از مصرف موادی همچون روغن، نمک، شکلات، الکل و غذاهای دارای مواد نگهدارنده برای تغذیه این پرنده باید اجتناب نمود

تعیین جنس طوطی ملگو قبل از بلوغ کاری بسیار سخت و دشوار است. اما پس از بلوغ می توان به راحتی طوطی ملنگوی نر و ماده را از روی مشخصات ظاهری تشخیص داد. طوطی ملنگوی نر دارای طوقی به رنگ مشکی بر روی گردن است که این طوق از زیر منقار آغاز شده و به سوی پس سر پرنده ادامه می یابد. در زیر طوق مشکی مذکور در پس سر طوق دیگری به رنگ سرخ نیز قرار دارد. طوطی ملنگوی ماده فاقد طوق مذکور می باشد و از لحاظ رفتاری، رفتاری آرام تر از طوطی ملنگوی نر می باشد. این نژاد طوطی از سن ۳ سالگی قادر به تولید مثل میباشد.

 منبع:دانشنامه فارسی